Dün gece yine ölümle burun buruna geldim.Kendime bir zarar
geleceginden degil ama karim Cemile ne yapar sonra. Biz aksam
yemegimizi genelde saat 11-12 gibi yerdik, ama ev sahiplerimizin
misafiri geldiginden geç vakitlere kadar oturup yatmadilar. Neyse
ki konuklarin gitmesiyle birlikte uykuya daldilar. Bir süre
ortaligin sakinlesmesini bekleyip, yiyecek toplamaya basladim.
Bugün misafirler geldigi için menü çok zengindi.Pasta ve börek
kirintilarina bayiliriz. Her neyse ben nevaleyi toplarken birden
mutfagin isigi yandi ve Aaaaaa! Karafatma diye bir ses duydum.
Be adam, ben bir erkegim Fatma da nereden çikti. Benim adim
Ismail. Böyle seyler delikanliyi bozar. Hadi beni karimla
karistirdin diyelim. Sen ne kadar korkak bir adamsin. Benim kaç
katım büyüklügünde olmana ragmen bu bagiris da ne böyle? O korkunç
sesin kesilmesiyle birlikte, sanki ben ona bir şey yapmisim gibi
beni kovalamaya basladi.Inanin o kadar da dikkat ediyorum, tabak,
çanak bardak üzerinde dolasmamaya çünkü bu dingilin karisi çok
titiz. Bazen diyorum ki bu giciklarin misafiri geldiginde git
ortalarda dolas böylelikle utanilacak duruma düssünler.. Ama
yapamiyorum iste. Ne olursa olsun, ekmek yedigin tekneye kötü
gözle bakmamak gerekir. Ben eve geldigim ilk yillari hatirliyorum da
ne güzeldi o günler.Rahmetli kayinbabam ve kayinvalidem beni
evlerine kabul etmislerdi. O zamanlar rahattik, çünkü ev sahibimiz Riza
amca kördü. Bu sebeple evin her yerinde serbestçe dolasabiliyorduk.
Hatta Riza amcayla ayni sofrada yemek yedigimiz günlerde oldu. Gerçi
bizleri görebilseydi nasil davranirdi bilmem ama o hep yüregimizde
yasayacak.
Riza amcanin durumu pek iyi sayilmazdi, memur emeklisiydi. Bu evde
rahmetli karisininmis, bu yüzden yiyecek konusunda bu kadar fazla
seçenegimiz yoktu. Ama daha mutlu ve huzurluyduk. Riza amca bir gün
görünmez kazaya kurban gitti. Gerçi onun için bütün kazalar görünmezdi.
Riza amcanin topraga verildigi gün biz de oradaydik. Karsi komsusu
Osman
Zeki bey bize geldiginde ceketini asmisti. Biz de bunu firsat bilip ceketin
cebine girdik. Ardindan Osman Zeki beyle birlikte mezarliga dogru yola
koyulduk. Riza amcanin üç tane oglu vardi ama bugüne kadar sadece
nüfusta gözüküyorlardi. Hayirsizlar daha ilk günden
evi satisa çikardilar. Evi su anda oturan adam ve karisi satin
aldi. Eve ayak basmalariyla kayinbabam ve kayinvalidemi öldürmeleri
bir oldu. Adam sonra igrenerek cansiz bedenleri kagida sararak çöpe atti.
Sanki kendisi çok temizmis gibi. Halbuki tuvaletten çiktiktan sonra
ellerini yikamadigina defalarca sahit oldum. Simdilerde kendine üzerinde
rahmetli kayinvalidemin resmi olan bir ilaç almis, durmadan üzerimize
sıkıp
duruyor Kayinvalidem Sultan hanim gençliginde fotomodel oldugu için bu
tür ilaçlarin üzerinde resmi bulunuyor. Hatta bir iki reklam filminde
de oynamisti. Ama evlenince mecburen birakti. Çünkü kayinbabam tam
bir Osmanli erkegiydi. Bugüne kadar rahmetli Riza amcanin anisina
bu evde oturduk, artik daha fazla dayanacak halimiz kalmadi. Ese
dosta haber saldik. Kendimize göre bir ev bulur bulmaz tasinacagiz
Buradan. Belki de sizin evinize yerlesiriz hayat bu belli mi olur?
Anasayfa 
